Nacht van de vluchteling op Schaarsbergen

Door Cees van der Miessen

Om in de nacht rond half 3 op te moeten staan is niet prettig. Voor mij niet in ieder geval! Dan op kousen voeten door het huis om de medebewoners niet te wekken sluip ik naar mijn fiets. De hond slaapt rustig door. Zij wel! Ik ben op weg naar het dorpshuis omdat ik me heb opgegeven als vrijwilliger. Vrijwilliger om de 400 lopers van de Nacht van de vluchteling van drank en spijzen te voorzien op hun barre nachtelijke tocht van 40 km. Een sponsortocht dat wel.

De kerk en het dorpshuis zijn de locaties waar de stempelkaart afgetekend kan worden dat als bewijs dient als de eerste 20 resp 30 km erop zitten. Mijn taak is buiten bij de ingang van de kerk stempelen, waarna in het gebedshuis genoten kan worden van thee en koffie. De eerste lopers -in mijn dienst althans- komen rond 3.30 uur aan, vaak in kleine groepjes. Ze worden met zang en dans, in ieder geval enthousiast begroet door Judith. 

Wat mij opvalt is dat er veel jonge vrouwelijke deelnemers zijn. Na een korte stop wordt de weg vervolgd in een voor mij onduidelijke richting om na 10 km weer te arriveren in het dorpshuis. Inmiddels redelijk verkleumd haast ik mij om 6 uur naar het dorpshuis teneinde daar te assisteren achter de bar, waar met name de soep goede aftrek vindt. Om 8.30uur houd ik het voor gezien en ga huiswaarts na eerst nog even Wander -de zoon van Jeske- geholpen te hebben met het koffieapparaten vrij maken van de kerk. Immers rond 10.00 uur worden de plaatselijke gelovigen door luidklok geroepen ter kerke te gaan. De hele tocht was prima georganiseerd , al blijft het onduidelijk voor mij waarom e.e.a. in de nacht wordt gelopen. De landelijke opbrengst was ca 1 miljoen €. Mooi!